Er zijn grenzen
Kirgizië – De Torugart-pas
Het is vrijdag. Dat betekent dat de Chinese grens op de Torugart-pas onverbiddelijk om 12.00 uur sluit. Het betekent ook dat, als we het niet halen, we bijna drie dagen voor de gesloten slagboom kunnen wachten tot het moment waarop een of andere man-met-grote-pet maandagmorgen te tijd rijp acht om zijn loket te openen.
Als ik Roma mag geloven hangt dat tijdstip elke morgen af van het moment waarop de wodka van de vorige avond is uitgewerkt.
lees verder “Er zijn grenzen”
Oekraïne & Moldavië – de foto’s
Eindelijk, na een maand…
De foto’s van onze reis naar Oekraïne en Moldavië staan op de site. En wel onder Europa – waartoe in ‘de reiswereld’ (en na het uiteenvallen van de USSR) alle afgescheiden Sovjetlanden en ook het ‘overgebleven’ Rusland wordt gerekend.
Wist je trouwens dat Oekraïne het op een na grootste land van datzelfde ‘Europa’ is? Op Rusland na, dus – nog steeds…
Moldavië is qua afmetingen ongeveer driekwart Nederland.
Oekraïne – algemeen
Oekraïne – portretten
Oekraïne – Tsjernobyl
Moldavië – algemeen
Moldavië – portretten
Wat betreft de foto’s van de meer dan indrukwekkende dag die we in Tsjernobyl hebben doorgebracht: ik hoop hier t.z.t. ‘op papier’ op terug te komen – overigens geldt dat voor alle foto’s…
Massage
Cat Ba – Vietnam
We kunnen geen pap meer zeggen na de zogenaamde walk over the six mountains – inderdaad zes bergen, maar ‘wandeling’ was een eufemisme. Onze Vietnamese gids heeft de twintig kilometer lange klauterpartij over glibberige, bemoste rotsen op teenslippers afgelegd. De magere, pezige man droeg op het laatst vijf rugzakken van strompelende reisgenoten, en liep er bij de finish nog net zo kwiek bij als toen we van start gingen. lees verder “Massage”
Linksom of rechtsom
Pangandaran – Indonesië
Het bountystrandje aan de overkant van de baai lijkt ideaal voor het doel van deze morgen: he-le-maal niets doen. Oké, we moeten er nog even zien te komen, maar daarna is het lezen, bruinen, weer even lezen, en nog een poosje bruinen – op zo’n manier.
We stoppen wat eterij en een fles water in de rugzak. De handdoeken moeten mee, geld, boekjes, petje. We gaan.
lees verder “Linksom of rechtsom”
Irene en Sandra
Monte Gordo (Algarve) – Portugal
Voor ons lopen twee echtparen van onze leeftijd. Ze hebben duidelijk dezelfde bestemming: hotel Dunamar. Uit een zijstraat komt nog een stel. Ook hen schat ik van onze leeftijd, iets ouder.
Met Dunamar in zicht voegen nog drie grijze echtparen zich bij de stoet vakantiegangers.
lees verder “Irene en Sandra”
Helena
Ilha de Mozambique – Mozambique
Op mijn rondje om het huis kom ik bij een kleine camping. Nergens ook maar één tent of camper te bekennen, maar op het bordje staat duidelijk camping.
Een vrouw van mijn leeftijd, iets jonger misschien, komt al aangelopen. Ze gaat op het bankje tegen de gevel zitten en gebaart dat ik naast haar moet plaatsnemen.
lees verder “Helena”
‘Wie-Woont-Waar?’ in Visvliet
Onder de noemer ‘Parels In Het Westerkwartier’ kon je op paasmaandag in de beroemde Gangelfusferk in Visvliet (‘het Witte Kerkje’) nader kennismaken met mijn boeken en met (een magere selectie van) 35 portretten die ik de afgelopen twintig (?) jaar op onze reizen heb gemaakt.
Als winnaar van de wie-woont-waar-puzzel is een ex-aequo uit de bus gekomen! lees verder “‘Wie-Woont-Waar?’ in Visvliet”